Persberichten of blogs?

Afgelopen week was hot in de Verenigde Staten. Hot als in verhit. Heftige discussies in web 2.0 communities over het al dan niet vervangen van persberichten door blogs.

Shel Holtz, wapenbroeder van Joseph Jaffe in second life communicatiebureau crayon, haalde alles uit de kast. Hij waarschuwt op voorhand: Warning! Long post follows. En of!

Mooi hoe hij PR als professie omschrijft, implicerend dat het beroep uitgevoerd hoort te worden door een professional. Edel uitgangspunt, ook voor een student PR. Bezoekjes aan Edelman, H&K, PRformance, CanCan, etc. maakten echter duidelijk dat een diploma in PR geenszins een vereiste is om in een PR agentschap aan het werk te gaan. Zou je de hoofdmoot niet on the job kunnen/moeten leren?

Terug naar de discussie. Voorstanders van wegkieperen van PB's beweren dat publiek an sich geen juiste term meer is in een conversatiegerichte PR 2.0 kraam. Holtz countert met een cijfer: in de VS gebruikt nog geen 10 % RSS. De meeste mensen houden zich simpelweg niet bezig met monitoring en het dagelijks lezen van blogs. De meerderheid houdt het bij traditionele media = publiek. Terecht opgemerkt. Voor Belgische communicanten is deze discussie een ver van ons bed show. Edelmans onderzoek, waarover ik eerder berichtte, bevestigt dat.

Een ander punt: het persbericht is out. Holtz countert wederom. Ja, het persbericht is out als het gaat om product PR. Wanneer het PB echter (creatief) gebruikt wordt om nieuwswaardige items te verspreiden , behoudt het PB zeer zeker zijn waarde. Lijkt allemaal erg logisch.

Omtrent product PR las ik laatst nog een interessant stukje. Persconferenties zouden steeds meer experience marketing zijn. Niet onterecht. Hoe kan je immers beter kennismaken met een nieuw product dan door al je zintuigen te gebruiken?

De discussie blijft nog wat nazinderen en hier en daar verschijnen nog steeds nieuwe posts over PB vs. blog. In een aantal gevallen is het uitgangspunt echter verschoven richting verschil tussen PR professionals en de zogezegde wannabe's.

Voor ons Belgen heeft de discussie weinig nut. Wel interessant is dat die Amerikanen de denkoefening voor ons doen. Als het niks wordt, moeten wij ons niet de moeite koesteren om het format uit te testen.

Of is dit nu precies het probleem van PR in België? Hoor ik daar iemand roepen: Doorbreek het Status Quo!?

Over een paar jaar zal generatie We waarschijnlijk hard lachen om onze onwetendheid.