Achter de rug

Teveel eten, veel drinken, na jaren nog eens een kerk binnenstappen om andere redenen dan slechts esthetische (onder lichte dwang weliswaar), al dan niet gemeende, obligatoire kerstwensen, handjes schudden en wangen kussen. Kroniek van een eindejaarsritueel.

Meerdere mensen lieten zich dit jaar een mentaliteit van kerstplicht ontglippen. Op zoek naar een cadeau, op bezoek bij familie, verplichte nummertjes.

Veel jongeren zullen kerstmis hoofdzakelijk als een commercieel feest ervaren. Logisch ook, als kleine knakker lagen er reeds pakjes onder een boom. Die boom was door moederlief binnengesleurd om hem met allerlei tierelantijnen en lampjes te verkrachten. "Versieren", zei ze dan. Nooit goed begrepen wat er zo gezellig is aan die boom in huis. Trouwens, kaarsjes in de boom zijn veel gezelliger...

Dit jaar weinig kerstmannen gezien. Op de kerstmarkt was er wel een heuse coca cola truck aanwezig, inclusief kerstbabes, sterk alternatief. Coca cola heeft vroeger het beeld van de huidige kerstman gevormd, dat rode pak. Tijd voor hervormingen?

Zolang je niet teveel nadenkt bij de rituelen waaraan je slaafs deelneemt, valt heel die heisa nog mee. Je hebt je familie weer eens gezien, je hebt lekker gegeten en gedronken en misschien wel een leuk cadeautje gekregen, sowieso iets mogen geven. Je cadeau viel tegen? Ebay is je vriend.

Naschouwend stel ik vast dat ik blij ben, blij dat dit alles achter de rug is. Op naar een nieuw jaar.

5 dingen die je nog niet over mij wist

Aangename verrassing op pietrs blog toen ik las dat hij me vroeg om eens vijf dingen wereldlijk te maken die mensen niet over mij weten. Geen eenvoudige opgave, zo bleek. Uiteindelijk is dit het resulaat.

Primo, tijdens de laatste twee jaar van mijn middelbare schooltijd heb ik wetenschappen - wiskunde gevolgd. Mijn interesse voor wetenschappen was vrij groot, wiskunde stak tegen. Wanneer ik uiteindelijk een keuze moest maken om verder te studeren heb ik maanden getwijfeld tussen chemie en politieke en sociale wetenschappen. Uiteindelijk heb ik voor het tweede gekozen. Grappig als je erover nadenkt waar je nu zou staan, zou je een andere keuze gemaakt hebben.

Secundo, twee jaar heb ik doorgebracht in Leuven. Studentenleven, ik weet niet of dit de juiste beschrijving is voor deze leuke tijd. Van studeren was te weinig sprake. Toch heb ik geen moment spijt gehad dat ik deze keuze gemaakt heb. Leuke mensen leren kennen en prachtige herinneringen overgehouden. Nooit zal ik de voetbalavonden en eetfestijnen op kot bij Raf vergeten. De snookerpartijtjes met Adriaan waren spannend en amusant, diepzinnige gesprekken op café met Bart verlichtend, chillen met Tom relax en de snelcursus kickeren van crazy kotgenoot Filip vruchteloos. Ik mis deze tijd afentoe wel eens, niets kan eeuwig duren.

Tertio, ik heb door de jaren heen tal van nachten onder een blote hemel geslapen. Vissen op karpers is altijd een uit de hand gelopen hobby geweest. Moederziel alleen in the middle of nowhere kon ik volledig tot rust komen... tot op het moment dat ik beet kreeg. Dan gierde de adrenaline door mijn aderen en was er nergens nog rust te bekennen. Tegenwoordig ga ik iets minder vaak vissen. Als ik ga, probeer ik er wel ten volle van te genieten en dit lukt me bijzonder goed.

Quatro, mensen die regelmatig bij me in de auto zitten of samen met me tv kijken, weten dat ik verslaafd ben aan zappen. In de auto wil ik voortdurend de beste liedjes op de radio horen en vooral niet teveel naar spelletjes, reclame en uitspattingen van presentatoren luisteren. Mijn passagiers krijgen het wel eens op hun heupen van al dat gezap. Andreas tracht dit op te lossen door voortdurend nieuwe cd's mee te brengen om tijdens de ritten van en naar school te beluisteren. Dit is meestal een kortetermijnoplossing, na een paar keer luisteren heb ik het wel gehad. Zappen op tv gebeurt ofwel tussen twee voetbalmatchen, tijdens de reclame of gewoon voortdurend wanneer er niets interessants bezig is. Vervelende gewoonte, but i like it :-).

Quinto, echte idolen of grote voorbeelden heb ik nooit gehad. Mijn opa's daarentegen zijn steeds een inspiratie voor me geweest. Ze leven nog allebei en zijn samen goed voor een dikke 160 jaar levenservaring. Met één opa kan ik over vanalles en nog wat praten. Hij weet veel en staat me bij met raad en daad. Mijn andere opa is altijd een enorm actieve man geweest. Op zijn zeventigste stond hij nog dagelijks op zijn veld en had hij nog tal van boerderijdieren. Afgelopen zomer heeft hij twee hersenbloedingen gehad. Nu is hij verlamd aan linkerarm en -been. Hij leert langzaam, maar zeker terug spreken en schrijven. Zijn levensstijl is op korte tijd radicaal veranderd, toch blijft hij elke dag vol goede moed er volledig tegenaan gaan.

Zo, een aantal weetjes over mezelf. Ik zou graag de fakkel doorgeven aan Willy en Andreas. Welke vijf dingen weet ik nog niet over jullie?

Of Walen dom zijn

Het is nooit mijn bedoeling geweest om hier een standpunt in te nemen met betrekking tot politiek. Als reflectie op enkele discussies de afgelopen dagen, zal ik eenmalig een standpunt verdedigen.

Eerst zou ik willen vragen om mijn positie niet te vereenzelvigen met de personen of partijen dewelke ik verdedig. Ik ga niet steeds akkoord met hun volledige doen en laten, ik probeer wel begrip op te brengen. En ik neig naar rood, ja, vuile sos raakt me dan ook allerminst ;-). (Aan de knokploeg van de cd&v: ik leef op een onderduikadres, buiten Maaseik.)

De hele polemiek die is ontstaan rond de fake RTBF-uitzending van 13 december ontlokte een discussie met enkele christendemocratische zieltjes, maarten en steven.

In eerste instantie moest RTBF zich neutraal opstellen én was de ethische code van de journalistiek doorbroken. Persoonlijk heb ik dat anders begrepen. Ik kijk ook liever door de bril van de communicant dan door een politieke (met getinte glazen), cfr. eerdere post.

Tweede punt, PS’ers zijn per definitie corrupte, onbekwame politici zonder visie die niets liever doen dan hun behoefte op alles wat Vlaams klinkt, smaakt of ruikt. Voorbeelden: Picquét, Di Rupo, Onkelinx, PS Charleroi…
Is het onlogisch dat Wallonië een verdere staatshervorming tegenwerkt? Is het abnormaal dat de Walen een eigen agenda hebben? Als ik het goed begrijp is het normaal dat Leterme in naam van het electoraal gewin flamingante uitspattingen in de media werpt, terwijl Waalse politici boemannen zijn als ze hun poppenkast opvoeren?
Electoraal gewin, de werkelijke boeman in het rollenspel. Politici zeggen niet wat ze menen en menen niet wat ze zeggen? Waarom er dan zo zwaar aan tillen? Zolang ze ons niet teveel belachelijk maken in het buitenland, zal het mij worst wezen (gratis gekregen worst, cfr. Wuste? ;-)).
PS’ers zijn corrupt! Politici zijn mensen, geëngageerde mensen maken ook fouten. Stereotypering is een leuk middel om je punt te maken, echter weinig nuancerend.
Misschien moet de PS ook maar eens een naamsverandering/"vernieuwing" doorvoeren? Heeft de CVP ook niet meteen windeieren gelegd, een schone lei...

Die Walen, die moeten beter begeleid worden! Die zijn toch niet bekwaam.
Het mag duidelijk zijn dat de Waalse levensopvatting en die van de gemiddelde Vlaming niet bepaald overeenkomen. In de politiek zorgt dit cultuurverschil dan ook voor een clash wanneer er geen wederzijds begrip is. Daar bovenop reikt deze stelling terug naar het paternalisme, dat Wallonië jarenlang ten opzichte van Vlaanderen heeft opgevoerd en waar Vlamingen indertijd ook niet blij mee waren. Lessen trekken of moet de geschiedenis zich herhalen?

Die Walen, die, die, zijn gewoon dom. Een onderliggende gedachte tijdens een vrij groot deel van de discussie, die toen ze uitgesproken werd, meteen genuanceerd werd en dan teniet gedaan. Desondanks vat deze krasse uitspraak de hele discussie vanuit het standpunt van mijn vrienden christendemocraten samen. Die Walen kunnen niet met ons Vlamingen mee en wij wensen dat analytisch op te lossen door zoveel mogelijk portefeuilles los te koppelen van de federale regering om onder te brengen in de gewestsregeringen/-raden. België op twee snelheden in feite, waarin de schildpad in dit geval niet verwacht wordt de haas bij te halen en als ze dat doet dan kunnen we misschien terug gaan centraliseren???

De Waalse agenda predikt vanzelfsprekend dat het geld eerlijk verdeeld moet blijven en dat waar er minder geld is, meer geïnvesteerd moet worden. Een solidariteitsgedachte die niet bijster goed samen lijkt te gaan met het gedachtegoed van de tandem cd&v/nva. Als je als cd&v in zee gaat met een Vlaamsgezinde partij dan ga je de Belgische staat toch niet blijven verdedigen? Respect, de leuze van de cd&v tijdens de gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen eerder dit jaar, is ver te zoeken als het gaat over respect voor Wallonië.

Democratie. Dat de parlementaire democratie een mythe is, is duidelijk. Het volk kiest echter nog steeds en het volk is niet dom. Jij zal ook jouw keuze maken vanuit jouw persoonlijke drijfveren, net zoals ik die van mij maak (al dan niet strategisch of uit buikgevoel). Democratie, dan zou het VB aan de touwtjes trekken? In Vlaanderen zou dat helaas inderdaad zo zijn, al zijn hier tal van tegenargumenten op te verzinnen. Op federaal niveau gaat deze vlieger in geen geval op.

Mijn eigen leven gaat zijn gangetje, ik heb weinig of geen tekorten en ik ben behoorlijk gelukkig. Zou een doorgedreven confederalisme mij, Vlaming, gelukkiger maken? In geen geval, het lijkt enkel in de kaart te spelen van het separatisme.

Hebben sossen nog steeds een bekrompen visie of eerder een andere? Je vous donne la parole…;-)

Kogel door de kerk

En, hebt gij al een stageplaats? Dit was de vraag die mij eind september en heel de maand oktober met de regelmaat van de klok gesteld werd. Bevreemdend, gezien de stageperiode pas in maart 2007 aanvangt.

Rond half november had ik voldoende motivatie om eens rustig rond te kijken in welk soort bedrijf ik zou passen. Al gauw bleek dat een PR agentschap mijn voorkeur genoot.

Het werd tijd, tijd om een mailtje op te stellen. Opzet: mijzelf grotendeels bloot geven, doch nog iets aanhouden om de lezer te teasen.

Goed, naar wie sturen? Grote agentschappen trokken in eerste instantie mijn aandacht. Hier moesten wel brainiacs werken die mij de knepen van het vak konden leren. Verder waren er nog enkele bedrijfjes met visie, die het lijstje vervolledigden.

Twintig brieven met prior richting afzender, via de virtuele snelweg. Vijf uitnodigingen van totaal verschillende ondernemingen op de shortlist.

Een klein pr bureau, een internationaal bureau gericht op public affairs, een internationaal PR agentschap, een snelgroeiend, progressief bureau en een groot Belgisch communicatieagentschap.

Vier op vijf. Het recht om te kiezen of was het nu plicht? Schrappen wat niet past. Twee overblijvers, waarvoor ik quasi gelijkaardige argumenten had om aan de slag te gaan.

Vandaag, dinsdag 19 december, is de kogel definitief door de kerk. De mensen van Leads United krijgen de kans mij drie maanden als hun lijfslaaf te behandelen. Ze mogen me daarvoor in de plaats iets bijleren en praktijkervaring laten absorberen.

Hiermee loopt my life part one ten einde. Binnenkort geen schoolse toestanden meer, mijn broek zal alvast minder rap slijten op een met stof beklede dan op een houten XIOS-stoel.

My life part two, vloek of zegen? Ik tel de dagen af... zegen!

één week blogger...

...en het bloggersblock heeft nog niet toegeslagen.

Enkele lezers hebben zowaar de weg gevonden naar deze vreemd klinkende blogspot, zeker blijven komen ;-). IJdel als ik ben, vond ik jullie complimentjes aangenaam om horen. De minder positieve commentaar van voorlopig mijn enige criticaster heb ik evenzeer gesmaakt. Meningen verschillen en blogger of blognicht, what's in a name? Even goeie vrienden (zolang ik blijf winnen met poker, bedankt nog voor de cartoon :-)).

Relaas van een week. Zeven keer gepost, Andreas de weg naar zijn eigen blogspot gewezen, een feedreader aangeschaft en de zintuigen op scherp wanneer het onderwerp bloggen ter sprake kwam (in de les van alwetende willy).

Leuke bezigheid, ik denk dat ik er nog wat mee doorga en ik ben duidelijk niet de enige.

Volgens de standaard van 15 december zijn er ondertussen één miljoen Belgische bloggers. Een online enquête levert dit resultaat. Slik dit wel met een korrel zout, zo stelt de auteur van desbetreffend artikeltje.

Deelnemers aan online enquêtes zijn vaak 'zware' internetgebruikers en zullen eerder een eigen blog bezitten dan de gemiddelde Jan Modaal. Internetenquêtes en representativiteit zijn (voorlopig nog) stiefbroertjes, lijken totaal niet op elkaar en leven voortdurend in conflict.

Evenwel mag gezegd worden dat bloggen in de lift zit.

Agenda-setting pur sang

1938, George Orson Welles wordt wereldberoemd door een radiouitzending van war of the worlds. De uitzending speelt een invasion of Mars na. Grote paniek ontstaat bij de Amerikaanse bevolking.

Bijna 70 jaar later doet La Une een gelijkaardige stunt. Slimme zet van dit onsuccesvol tv-station. In één klap de communautaire perikelen bovenaan de agenda gezet én media-aandacht voor zichzelf gegenereerd. Hun website was vanmiddag zo druk bezocht dat: Le serveur de contenu est trop occupé pour traiter la demande.

RTL neemt al jaren kijkcijfers van RTBF af. Met deze stunt heeft RTBF (kortstondig) de rollen eens omgedraaid. Proficiat, geslaagde actie.

Grappig trouwens hoe de Walen in paniek schieten als Vlaanderen dreigt af te haken…

Verdienstelijk verliezen

Vanavond twintig voor negen, uefa cup. Zulte Waregem nam het op tegen Ajax. Iedereen met een beetje voetbalinzicht weet dat Zulte zonder toverdrankje de goedbetaalde groep internationals uit Amsterdam nooit aankan. Dat bleek al snel na aanvang. Vier minuten had Huntelaar nodig om de een nul binnen te schieten. Op een diefje weliswaar, hij kwam uit buitenspelpositie.

De Belgische semi profs herpakten zich na deze moeizame start. Tim Matthys liet zich wederom opmerken. Hij dribbelde de bal binnen de zestien langs Emanuelson, die prompt zijn been strekte en Matthys deed struikelen. Loepzuivere penalty. Helaas dacht de Kroatische scheidsrechter hier anders over.

Zulte speelde een goede eerste helft en kwam vermoeid uit de kleedkamers. Bij aanvang van de tweede helft stond Belgisch international Thomas Vermaelen opgesteld. In een Ajaxshirt weliswaar. Zulte kwam er bijna niet meer uit en slikte een tweede doelpunt. Even later moest Van Nieuwenhuyze, vloerder van beroep, het veld verlaten na het vloeren van Vermaelen. Geel en geel is rood, voetballogica.

In de slotminuten mikte Heitinga de bal nog perfect in de kruising. Dag moeder, dag moeder! zou Rik de Sadeleer correct becommentarieerd hebben.

De uitslag klinkt zwaar: 0-3. Densondanks niet slecht gespeeld. Onze enige Belgische club die Europees overwintert, stond met tien Belgen en een Fransman aan de aftrap. Andere Belgische teams mogen hier eens een voorbeeld aan nemen. Hoe komt het trouwens dat Tim Matthys nog steeds niet geselecteerd is voor de nationale ploeg? Zonder hem scoren we toch ook niet veel, dus wat hebben we te verliezen?

Proficiat Zulte, verdienstelijk verloren.

Kogelresten in de genitief

Genot
Het studentenleven is makkelijk. Elke dag een paar uurtjes je broek slijten op de schoolbanken om daarna over te schakelen op fulltime chillmodus. 's Avonds lekker lam hangen voor tv, een uurtje www surfen of Katleen nog maar eens met de neus op de feiten drukken: ik ben de enige echte Rummikubkeizer.

Werkende klasse
Officieel mag ik mezelf nog 194 dagen bij de studerende bevolking rekenen. Gemengde gevoelens ontstaan uit deze gedachte. Klaar voor het echte leven, maar dat leven over rozen zal ik zeker en vast missen.

Van Hulzen
Er zijn zo van die dagen... Je herinnert je weer dat studenten soms horen te presteren. De Van Hulzen PR talentenprijs, een mond vol. Van Hulzen is een communicatie agentschap dat jaarlijks een wedstrijd organiseert voor PR studenten in Vlaanderen en Nederland. Meedoen? Zekers, onder zachte dwang weliswaar.

Al enkele weken beloofd om de voorstelling van ons team in te blikken, helaas uitstel is my middle name. Gisteravond, tijd en zin. De ideale cocktail om eens een koe bij haar horens te vatten. Vier uur later, moegestreden, de first draft was een feit. De motivatie bleef hoog en de conditie was goed. Profiteren dus. Vanavond schaafde ik samen met Andreas, partner in crime, de ruwe kantjes bij.

Voldoening
Zou de werkende klasse het hiervoor doen? Gedeeltelijk wel waarschijnlijk. De cash zal echter ook wel een wezenlijke rol spelen. Hoe dan ook, resultaat na inspanning leidt tot voldoening. Een interessante axioma. Dank u Xios. Woorden die vreemd in de mond smaken.

Deadlines en deathlines
Genoegzaam je werk overschouwend, broedt er een gelukzalig gevoel in je binnenste. Raar maar waar, dit gevoel is in mijn geval bijna altijd vergezeld door demotivatie en chillmood. Kind van de maatschappij. Misschien heb ik wel druk nodig om te presteren. Dwingende deadlines. Ach, wat maakt het uit? Vandaag weer een deadline overleefd, op naar de volgende.

http://www.hulzen.nl

Speedbandits

Geflitst tegen 90 km/uur binnen de bebouwde kom. Het overkwam Bjorn een week geleden aan kruispunt de corner. Verdict: overtreding richting rechtbank met een zware boete en een intrekking van zijn rijbewijs tot gevolg. Persoonlijk vind ik het begrijpelijk dat Bjorn om elf uur 's avonds een beetje harder rijdt dan gewoonlijk. Onderstaand filmpje toont de Deense aanpak tegen het 'pushing it to the limit'. Vraag jezelf eens af of jij nog steeds hard zou rijden met deze talentvolle verkeersborden in de buurt...

Fanta world

Innovatie. Een modewoord dat perfect samenvat waar mensen tegenwoordig naar snakken. (On)bewust voortdurend op zoek naar nieuwe dingen, nieuwe ervaringen. Wie eet er nog twee dagen na mekaar hetzelfde? Wie gaat er nog elk jaar op vakantie in Benidorm of met de frigobox onder de arm in geelgroene bermuda, richting Belgische kust om een dag zoute lucht te ademen?

Rebel. Geen betere manier om jezelf van anderen te onderscheiden dan ervaringen op te zoeken die eerder onwaarschijnlijk zijn en waar anderen niet eens aan denken tijdens de planning van hun gemiddelde zondag.

Differentiatie. Interessant om zien welke veelheid aan activiteiten, reisbestemmingen, maaltijden, drankjes,... aangeboden worden om het individugevoel te voeden. Zonder twijfel een positieve evolutie.

Verkrachting. Ondernemingen die willen meespelen in deze nieuwe behoeftevoorziening, doen er alles aan om vernieuwende producten op de markt te brengen. Gisteravond kreeg ik ook de behoefte, behoefte aan dürüm. Kebap Oriënt aan de Corner is steeds bereid deze behoefte voor mij te bevredigen. Wachtend op mijn bestelde lekkernij gluur ik naar de gesponsorde frigo. Fanta world Jamaica apple. Wat een looks, dat blikje straalt iets uit. Neem je me mee? Ongetwijfeld een smaaksensatie, dus samen met dürüm het zakje in, richting Diestersteenweg. Vier happen, de andalouse maakt zijn naam waar. Op hol slaande papillen trekken aan de alarmbel, er moet geblust worden. Doe je ding Fanta world... Bleh! De gedachte aan goedkope appeljenever en de weinig smaakvolle momenten die ik dankzij dat goedje meegemaakt heb, schieten door mijn hoofd. Neen, dank u. Het ligt niet eens aan de combi van kebap- en appelsmaak. Dit drankje mist zijn essentie, niet te drinken.

Alstublieft. Beste coca cola company, misschien is het aan te raden om zelf eerst te proberen een volledig blikje van een nieuw brouwsel uit te drinken, vooralleer jullie weer een marketinguitvinding op de markt brengen. Verkrachting van traditionele drankjes mag van mij alvast strafbaar worden. Zo, tijd voor een een goudgeel drankje dat altijd smaakt. Proost!

De smaak meteen te pakken

Ken je dat gevoel? Pas terug van de winkel pak je je nieuwste aanwinst uit. Een hypermodern, liefst multimediaal gadget dat je hitsig in je oor fluistert: "gebruik me dan..." Geen tijd te verspillen! Meteen ga je aan de slag en de voldoening is groot en vannacht, vannacht slaap je goed.

De nieuwe geur vervaagd, verliest je supergadget snel aan aantrekkingskracht. Jullie zijn een open boek voor mekaar. Zij gebruikt jou nog om afentoe verse energie op te doen, jij gebruikt haar nog als je hét echt nodig hebt.

Wel, hedenavond is mijn goesting ook groot. Woorden vloeien uit mijn vurige vingers als delta's uitmondend in de digitale oceaan. Misschien is de tijd gekomen om eens iets zinnigs mee te geven. Een leuk stukje uit de krant van vandaag? De standaard wist te vertellen dat België steeds meer pr-bedrijfjes telt. In 2005 zijn er maar liefst 185 boven het doopvont gehouden, in Vlaanderen alleen al. Dat is een stijging met een kleine 18 procent tegenover 2004. Moge dit een indicatie zijn dat de sector, waarin wij 'studenten' binnenkort onze loopbaan zullen aanvangen, booming is.

Met deze positieve gedachte verlaat deze blogger zijn talig platform. Tot binnenkort misschien.

blie bla bloggerken

Dagdagelijks
Een mens kan geen tijdschrift doorbladeren, geen zoekmachine raadplegen, geen communicatierichting volgen... zonder voortdurend geconfronteerd te worden met blogs. Elke n00b is in staat om zo'n blog op te starten, echter ook bedrijven, wetenschappers en journalisten springen op deze gehypete trein, wiens bestemming nog onbekend is.

AIDA
Ruim een jaar geleden, groeiende interesse voor een fenomeen. De drempel bleek echter nog te groot om zelf aan de slag te gaan. Ruim een jaar later blijkt de wil om mee op de trein te springen voldoende groot. Enkele muisklikken verder, een nieuw blog ziet het daglicht voor het eerst.

Trotse papa
Persoonlijk had ik er meer van verwacht, voor het eerst papa worden. Desondanks een trotse vader. Handig dat je zelf de genetische code van je blogje kan uitkiezen. Al blanken genoeg, dit groentje wordt een groentje. zou deze opvallen in het moederhuis? Een blog is pas een blog als deze gelezen wordt... Papa verwacht alvast veel van de jonge spruit. Verwachtingen ingelost of niet, bij deze alvast gedoopt. Welkom op blogbuster!