Achter de rug

Teveel eten, veel drinken, na jaren nog eens een kerk binnenstappen om andere redenen dan slechts esthetische (onder lichte dwang weliswaar), al dan niet gemeende, obligatoire kerstwensen, handjes schudden en wangen kussen. Kroniek van een eindejaarsritueel.

Meerdere mensen lieten zich dit jaar een mentaliteit van kerstplicht ontglippen. Op zoek naar een cadeau, op bezoek bij familie, verplichte nummertjes.

Veel jongeren zullen kerstmis hoofdzakelijk als een commercieel feest ervaren. Logisch ook, als kleine knakker lagen er reeds pakjes onder een boom. Die boom was door moederlief binnengesleurd om hem met allerlei tierelantijnen en lampjes te verkrachten. "Versieren", zei ze dan. Nooit goed begrepen wat er zo gezellig is aan die boom in huis. Trouwens, kaarsjes in de boom zijn veel gezelliger...

Dit jaar weinig kerstmannen gezien. Op de kerstmarkt was er wel een heuse coca cola truck aanwezig, inclusief kerstbabes, sterk alternatief. Coca cola heeft vroeger het beeld van de huidige kerstman gevormd, dat rode pak. Tijd voor hervormingen?

Zolang je niet teveel nadenkt bij de rituelen waaraan je slaafs deelneemt, valt heel die heisa nog mee. Je hebt je familie weer eens gezien, je hebt lekker gegeten en gedronken en misschien wel een leuk cadeautje gekregen, sowieso iets mogen geven. Je cadeau viel tegen? Ebay is je vriend.

Naschouwend stel ik vast dat ik blij ben, blij dat dit alles achter de rug is. Op naar een nieuw jaar.